Spuug, giraffenkwijl en dweilwater

Hoi Allemaal,
Heugelijk nieuws; Idris loopt! Ik kon het afgelopen donderdag niet geloven toen Brigitte het vertelde, maar ik moest wel toen Idris het even later demonstreerde. Oh wat waren we trots! Ik heb er een filmpje van gemaakt, maar het plaatsen kan niet vanaf deze computer helaas.
Gister ging het wat minder met hem, hij heeft een onstoken kies en daar was hij gister goed ziek van, heeft ook best veel aanvallen gehad gisteren, wat wel een beetje eng was.
Ben 2 keer met hem naar het ziekenhuis geweest, hij heeft daar het hele dorp bij elkaar geschreeuwd en toen als klap op de vuurpijl mij nog ondergekotst, maar hij heeft er nu weer een zooitje medicatie bij en vandaag lijkt het weer beter met hem te gaan gelukkig, dus nu kan hij zich weer gaan concentreren op het lopen.
Afgelopen dinsdag zijn we naar een olifanten weeshuis en een giraffen centrum geweest, was heel erg leuk.
Bij de olifanten worden maar 1 uur per dag bezoekers toegelaten, om ze zo min mogelijk aan mensen te laten wennen. Het doel is dat ze weer uitgezet worden in het wild, maar tot die tijd fungeren de verzorgers als moeders voor de jonge olifanten, wat ook inhoud dat de verzorgers bij ze slapen, om ze warm te houden.
Vanwege de vaak traumatische ervaringen die de kleintjes hebben gehad, doen ze daar ook aan een soort therapie; voetballen. Dit heeft als doel om hun gedachten een beetje te verzetten, maar ze mogen niet langer dn een half uur ermee spelen, want dan zouden ze eraan gehecht raken en de bal mee willen nemen als ze terug naar het wild gaan.
Bij de giraffen was het ook leuk, we konden ze voeren, was heel leuk om te doen, kijk maar naar de foto.
Woensdag is Judith vertrokkken, best en beetje raar als iemand die helemaal bij mijn avontuur hoorde vanaf het begin in eens weg. Maar we redden het nu met z'n 3en ook prima, moet er nu wel vaker vroeg uit :( .
Vrijdag ben ik met Jopy naar de nursery school van de kleintjes bij ons in het weeshuis geweest, soort van de kleuterklas zeg maar.
Best pittige kost vond ik, in de les was het echt leren, veel oefeningen met cijfers en letters, kon het volledig begrijpen dat Mwangi en Lewis rond half 1 in slaap sukkelden.
Karatelessen gaan ook nog gewoon door, woensdag moesten we met een partner oefenen met verdedigen, en op een geven moment elkaar ook op de grond gooien, maar ik wilde niet zo erg vallen. Toen heeft de leraar even goed voorgedaan hoe dat moest, een paar porren in mijn ribben en een hand in mijn nek later lag ik toch echt op de grond, haha.
Ook vrijdag was het weer pittig, we moesten een hele slagenroutine doen die ik maar niet onthouden kreeg. op een gegeven moment zei de leraar dat dit onze laatste kans was, gelukkig lukte hij toen, dus ik heb niet hoeven ontdekken wat er anders was gebeurt.
Ik heb de afgelopen week wat meer tijd doorgebracht op het weeshuis zelf, de huismoeders geholpen. Dus dweilen, aardappelen schillen en dat soort zaken en als de kinderen thuis zijn lekker met de kinderen spelen, praten en gisteren heb ik ook bij een paar meiden geholpen de vlechtjes eruit te halen, want vandaag gaan er nieuwe vlechtjes in.
Vanmorgen ook nog even voor de laatste keer naar de kerk geweest, alleen met een kind op je schoot die aldoor je armband probeert te pakken, krijg je er niet zoveel van mee heb ik gemerkt :).
De komende dagen ga ik vooral nog veel tijd doorbrengen op het weeshuis, nog even iedreen op de foto enzo en we gaan nog 1 dagje de toerist uithangen, dan gaan we naar Fourteen Falls, ik geloof dat dat iets is met watervallen ;)